انواع بیماری آلرژی ( حساسیت )
یکی از مهم ترین اثرات جانبی سیستم ایمنی بدن ، آلرژی است که در بعضی از شرایط پدیدار می شود . چندین نوع مختلف آلرژی وجود دارد که بعضی از آنها می توانند در هر شخصی بروز کنند، اما بعضی فقط در افرادی ایجاد می شوند که تمایل آلرژیک داشته باشند .
در واقعآلرژی یاحساسیت نوع دیگری از اختلال در دستگاه ایمنی بدن است و پاسخ شدید دستگاه ایمنی در مقابل برخی از آنتی ژن ها می باشد. آنتی ژنی را که باعث ایجاد آلرژی می شود راآلرژن یاماده حساسیت زا می گویند .
شروع آلرژی ( ALLERGY ) :
هنگامی که فردی برای اولین بار در معرض ماده آلرژن ( مواد آلرژن مانند برخی داروها ، مو ، پر ، بوی گل ها و ... ) قرار می گیرد، در بدن او نوع خاصی پادتن تولید می شود . اگر این فرد بعد از مدتی در معرض همان آنتی ژن قرار بگیرد، ماده آلرژن به پادتن های موجود در سطح ماستوسیت ها ( سلول هایی مشابه بازوفیل خون ) متصل می شود ، در نتیجه این سلول موادی به نام هیستامین ها را آزاد می کند.
هیستامین سبب بروز علائم آلرژی مانند تورم ، قرمزی ، خارش چشم ها ، گرفتگی و آبریزش بینی می شود که افراد مبتلا به آلرژی برای مقابله با اثرات شدید هیستامین باید از دارو های آنتی هیستامین استفاده کنند .
بدن افراد گاهی در مقابل آلرژی واکنش هایی از خود نشان می دهد که می توان از واکنش های آلرژی به موارد زیر اشاره کرد :
1- آنافیلاکسی ( ANAPHYLAXIS ) :
واکنش های آلرژیک در برخی از موارد خفیف است ، اما گاهی مانند شوک آنافیلاکسی به شدت خطرناک می باشد . برخی افراد آلرژی زیادی نسبت به برخی از آلرژن ها دارند. هنگامی که این افراد در معرض این آلرژن ها قرار می گیرند ماستوسیت های آنها به طور ناگهانی مقدار زیادی مواد شیمیایی آزاد می کنند. در نتیجه رگ های خونی فرد به سرعت گشاد می شوند و در این حالت فشار خون شخص به شدت کاهش می یابد.
به کاهش شدید فشار خون که در نتیجه حساسیت به ماده خاصی بروز می کند شوک " آنافیلاکسی" می گویند . در هنگام بروز شوک آنافیلاکسی ، خون کافی به بخش های مختلف بدن به ویژه مغز نمی رسد و زندگی فرد به خطر می افتد .
بعضی از افراد نسبت به داروهای خاصی، آلرژی شدید دارند و ممکن است مصرف این داروها سبب بروز شوک آنافیلاکسی در آنها شود . به همین دلیل به بیماران توصیه می شود تا موارد حساسیت دارویی خود را هنگام درمان به پزشک خود اطلاع دهند .
2-کهیر ( URTICARIA ) :
کهیر ناشی از آنتی ژنی است که وارد مناطق خاصی از پوست شده و موجب واکنش هایی شبیه آنافیلاکسی موضعی می گردد . هیستامینی که به صورت موضعی آزاد می شود موجب ایجاد یک قرمزی فوری در پوست می شود و بعد از آن افزایش نفوذ پذیری موضعی مویرگ ها است که منجر به تورم پوست بصورت نواحی کوچک با حدود مشخص در چند دقیقه دیگر می شود .
تجویز داروهای ضد هیستامینی به شخص قبل از قرار گرفتن در معرض آنتی ژن ، از ایجاد کهیر جلوگیری می کند.
3-تب یونجه ( HAY FEVER ) :
در تب یونجه هم واکنش آلرژی در بینی حادث می شود . هیستامین آزاد شده در جواب به این واکنش موجب اتساع رگ های موضعی و در نتیجه افزایش فشار خون مویرگی و افزایش فشار خود مویرگ می گردد.
این دو اثر موجب نشت سریع مایع به داخل بافت های بینی شده و مخاط بینی متورم و مترشح می گردد . در اینجا نیز مصرف داروهای آنتی هیستامینی می تواند از این واکنش تورمی جلو گیری کند .
4- آسم ( ASTHMA ) :
در آسم واکنش آلرژن در نایژک های ریه حادث می شود. در اینجا به نظر می رسد که مهم ترین فرآورده های آزاد شده از ماستوسیت ها ماده ای با واکنش آهسته آنافیلاکسی باشد که موجب اسپاسم عضله صاف نایژک ها می گردد .
بدین صورت شخص دچار تنگی نفس می شود تا اینکه فرآورده های ناشی از واکنش آلرژیک از محیط خارج گردند .
متاسفانه تجویز داروهای ضد هیستامینی اثر اندکی بر روی دوره آسم دارد، زیرا به نظر نمی رسد که هیستامین فاکتور اصلی تولید واکنش آسم باشد
